Saludo del párroco

patxi

Queridos amigos:

Me piden que escriba unas palabras a modo de saludo tras celebrar ayer, 30 de septiembre, la despedida del anterior párroco, Mikel Aranguren, y la entrada de quien tomo el relevo, Patxi Aizpitarte. Una celebración eucarística presidida por nuestro Obispo Fernando, quien subrayó que ha llegado la hora de superar el clericalismo trasnochado y ser más misioneros y corresponsables en nuestras parroquias. Un encuentro eclesial sencillo, pero celebrado en un ambiente amistoso, cercano y creyente.

Eskerrak ematen dizkiot Fernando Gotzainari Loiolako Ignazioren parrokia honetan eta Elizbarrutiko Caritasen apaiz zerbitzua eta ardura gauzatzeko eskaintzen didan aukeragatik. Eskerrak, baita ere, aurreko asteotan parrokian ezagutzen joan naizen pertsona eta taldeek eskainitako harrera onagatik eta aurkitu dudan giro jator eta arduratsuagatik.

Acabo de llegar de Deba-Itziar, ese txoko guipuzcoano tan querido para mí. Allí he vivido y trabajado pastoralmente estos doce últimos años. Y ahora Donostia, donde vengo por tercera vez. Agradezco a Mikel, Javier y Juan, compañeros sacerdotes, y a las personas y grupos parroquiales que he podido conocer estas semanas previas a la entrada, la acogida y el afecto expresado. Tendremos ocasión de conocernos más y mejor, conviviendo, trabajando juntos y compartiendo nuestra fe.

Lehen hiru parrokia ziren lekuan bakarra aurkitu dut gaur egun, San Piokoa eta Mariaren Bihotzarena itxi ondoren. Honek, San Ignazio parrokia zabalagoa eta jendetsuagoa bihurtu du. Ebanjelioaren zerbitzura dagoen Eliza edo kristau elkartea eraikitzen jarraitzea dugu erronka, haur eta gazte, heldu eta adineko, bertako eta kanpotik etorritako etorkin.., guztiok etxeko sentituz.

Sigamos construyendo juntos. Encarnando y haciendo realidad lo que significa el término “parroquia”: presencia primera de Iglesia entre la gente. Una presencia concreta, amable, cercana y servicial. En este caso, al servicio de la comunidad humana que vive en este barrio de Gros. Un cordial saludo a todos.      

– Patxi Aizpitarte Mendia –